Zaaktypebeheer Ondersteunde inrichting
Algemeen
Zaaktypen kunnen in het Zaaktypebeheer door de zaaktypebeheerders zelf ingericht worden naar de wensen van de organisatie. Het uitgangspunt is natuurlijk dat de regels niet gebruikt moeten worden om het proces volledig te automatiseren, maar het is in principe mogelijk om elke voorstelbare situatie te bouwen door de juiste combinatie van kenmerken, kenmerkgroepen, en regels die deze tonen, verbergen en automatisch invullen. Het systeem geeft deze vrijheid zodat de zaaktypebeheerder de inschatting zelf kan maken, maar dit betekent dat het systeem ook foute inrichtingen toelaat. Naarmate een zaaktype complexer wordt is de kans op foute inrichtingen groter.
Het aantal mogelijke scenario's is oneindig, maar op deze pagina wordt een poging gedaan om in grote lijnen hoe kenmerken en regels werken, en welke situaties daarom wel of niet ondersteund worden.
Kenmerken tonen en verbergen
Voor het tonen en verbergen van kenmerken zijn meerdere inrichtingen mogelijk. Wanneer inrichtingen complexer worden is de kans op conflicterende situaties groter. Bij een conflicterende situatie zullen de regels een ongewenst resultaat opleveren.
Een kenmerk in één situatie tonen
Dit is de meest standaard situatie. Een kenmerk moet getoond worden op basis van één voorwaarde, en als niet aan die voorwaarde voldaan wordt moet het kenmerk verborgen worden.
Goed is bijvoorbeeld:
Kenmerk A: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk B: Tekstveld Regel 1: Als A == 'Ja', dan toon B, anders verberg B
| Kenmerk A | ||
|---|---|---|
| Ja | Nee | <leeg> |
| 👁 | ||
Fout is bijvoorbeeld:
Kenmerk A: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk B: Tekstveld Regel 1: Als A == 'Nee', dan verberg B
| Kenmerk A | ||
|---|---|---|
| Ja | Nee | <leeg> |
| 👁 | 👁 | |
Een kenmerk in meerdere enkelvoudige situaties tonen
Deze situatie verschilt nauwelijks van bovenstaande situatie, maar in plaats van dat een kenmerk getoond moet worden onder één voorwaarde moet het ook getoond worden als aan een andere voorwaarde voldaan wordt.
Goed is bijvoorbeeld:
Kenmerk A: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk B: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk C: Tekstveld Regel 1: Als A == 'Ja' EN/OF als B == 'Ja', dan toon C, anders verberg C
Het kenmerk wordt getoond als A == 'Ja' is EN/OF als B == 'Ja' is.
Het kenmerk wordt dus verborgen als A en B beide 'Nee' of <leeg> zijn.
| Kenmerk A | ||||
|---|---|---|---|---|
| Ja | Nee | <leeg> | ||
| Kenmerk B | Ja | 👁 | 👁 | 👁 |
| Nee | 👁 | |||
| <leeg> | 👁 | |||
Fout is bijvoorbeeld:
Kenmerk A: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk B: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk C: Tekstveld Regel 1: Als A == 'Ja', dan toon C, anders verberg C Regel 2: Als B == 'Ja', dan toon C, anders verberg C
Het kenmerk wordt getoond als B == 'Ja'.
Het kenmerk wordt dus verborgen als B == 'Nee'.
| Kenmerk A | ||||
|---|---|---|---|---|
| Ja | Nee | <leeg> | ||
| Kenmerk B | Ja | 👁 | 👁 | 👁 |
| Nee | ||||
| <leeg> | ||||
Regels worden in volgorde uitgevoerd, waardoor de latere regels uiteindelijk bepalen of er getoond of verborgen wordt.
Een kenmerk in meerdere meervoudige situaties tonen
Bovenstaande situatie werkt enkel als alle voorwaarden afzonderlijk bepalend zijn of de regel 'waar' is of niet, bijvoorbeeld: 'A of B of C of D'. Dit werkt echter niet wanneer er aan een set óf een andere set voorwaarden voldaan moet, bijvoorbeeld: ( A en B ) of ( C en D ).
Middels verberg/toon
Door kenmerken eerst te verbergen en dan enkel te tonen wanneer noodzakelijk wordt voorkomen dat er conflicterende situaties ontstaan.
Goed is bijvoorbeeld:
Kenmerk A: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk B: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk C: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk D: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk E: Tekstveld Regel 1: Als 'Contactkanaal' == <alle opties>, dan verberg E Regel 2: Als A == 'Ja' EN B == 'Ja', dan toon E Regel 3: Als C == 'Ja' EN D == 'Ja', dan toon E
Het kenmerk wordt getoond als A en B 'Ja' zijn, of als C en D 'Ja' zijn.
Het kenmerk wordt dus verborgen als A of B 'Nee' of <leeg> zijn, en, als C of D 'Nee' of <leeg> zijn.
| Kenmerk A + B | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Ja + Ja |
Ja + Nee |
Ja + <leeg> |
Nee + Ja |
Nee + Nee |
Nee + <leeg> |
<leeg> + Ja |
<leeg> + Nee |
<leeg> + <leeg> | ||
| Kenmerk C + D | Ja + Ja | 👁 | 👁 | 👁 | 👁 | 👁 | 👁 | 👁 | 👁 | 👁 |
| Ja + Nee | 👁 | |||||||||
| Ja + <leeg> | 👁 | |||||||||
| Nee + Ja | 👁 | |||||||||
| Nee + Nee | 👁 | |||||||||
| Nee + <leeg> | 👁 | |||||||||
| <leeg> + Ja | 👁 | |||||||||
| <leeg> + Nee | 👁 | |||||||||
| <leeg> + <leeg> | 👁 | |||||||||
Fout is bijvoorbeeld:
Kenmerk A: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk B: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk C: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk D: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk E: Tekstveld Regel 2: Als A == 'Ja' EN B == 'Ja', dan toon E, anders verberg E Regel 3: Als C == 'Ja' EN D == 'Ja', dan toon E, anders verberg E
Het kenmerk wordt getoond als C en D 'Ja' zijn.
Het kenmerk wordt dus verborgen als C of D 'Nee' of <leeg> zijn.
| Kenmerk A + B | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Ja + Ja |
Ja + Nee |
Ja + <leeg> |
Nee + Ja |
Nee + Nee |
Nee + <leeg> |
<leeg> + Ja |
<leeg> + Nee |
<leeg> + <leeg> | ||
| Kenmerk C + D | Ja + Ja | 👁 | 👁 | 👁 | 👁 | 👁 | 👁 | 👁 | 👁 | 👁 |
| Ja + Nee | ||||||||||
| Ja + <leeg> | ||||||||||
| Nee + Ja | ||||||||||
| Nee + Nee | ||||||||||
| Nee + <leeg> | ||||||||||
| <leeg> + Ja | ||||||||||
| <leeg> + Nee | ||||||||||
| <leeg> + <leeg> | ||||||||||
Dit is hetzelfde probleem als bij 'Een kenmerk in meerdere enkelvoudige situaties tonen', namelijk: De regels conflicteren en de laatste regel bepaald daardoor of het kenmerk getoond of verborgen wordt.
Middels tussenkenmerk
Bovenstaande oplossing heeft in de meeste situaties de voorkeur. Enkel wanneer de acties die uitgevoerd moeten worden is het verstandig om de logica via een tussenkenmerk te leiden, omdat de acties dan minder beheer vereisen.
Goed is bijvoorbeeld:
Kenmerk A: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk B: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk C: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk D: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk E: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk F: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk G: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk H: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk I: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk J: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk K: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) *systeemkenmerk ... Regel 1: Als 'Contactkanaal' == <alle opties>, dan vul K in met 'Nee' Regel 2: Als A == 'Ja' EN B == 'Ja', dan vul K in met 'Ja' Regel 3: Als C == 'Ja' EN D == 'Ja', dan vul K in met 'Ja' Regel 4: Als E == 'Ja' EN F == 'Ja', dan vul K in met 'Ja' Regel 5: Als G == 'Ja' EN H == 'Ja', dan vul K in met 'Ja' Regel 6: Als I == 'Ja' EN J == 'Ja', dan vul K in met 'Ja' Regel 7: Als K == 'Ja', dan <toon veel kenmerken> en <vul veel teksten in>, anders <verberg veel kenmerken>
Regel 7 is dus waar als A en B 'Ja' zijn, of als C en D 'Ja', of als ... zijn.
Regel 7 is dus niet waar als A of B 'Nee' of <leeg> zijn, en, als C of D 'Nee' of <leeg> zijn, of als ... zijn.
Door gebruik te maken van een tussenkenmerk hoeven <toon veel kenmerken> en <vul veel teksten in> maar één keer toegevoegd te worden (aan regel 7), in plaats van aan alle gewenste situaties (regels 2, 3, 4, 5, 6). Dit bespaart niet alleen een hoop werk bij het inrichten, maar maakt ook het later wijzigen van de acties/teksten minder werk en minder foutgevoelig.
Fout is bijvoorbeeld:
Kenmerk A: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk B: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk C: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk D: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk E: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk F: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk G: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk H: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk I: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk J: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) Kenmerk K: Enkelvoudige keuze (Ja/Nee) *systeemkenmerk ... Regel 1: Als 'Contactkanaal' == <alle opties>, dan <verberg veel kenmerken> Regel 2: Als A == 'Ja' EN B == 'Ja', dan <toon veel kenmerken> en <vul veel teksten in> Regel 3: Als C == 'Ja' EN D == 'Ja', dan <toon veel kenmerken> en <vul veel teksten in> Regel 4: Als E == 'Ja' EN F == 'Ja', dan <toon veel kenmerken> en <vul veel teksten in> Regel 5: Als G == 'Ja' EN H == 'Ja', dan <toon veel kenmerken> en <vul veel teksten in> Regel 6: Als I == 'Ja' EN J == 'Ja', dan <toon veel kenmerken> en <vul veel teksten in>
Regel 7 is dus waar als A en B 'Ja' zijn, of als C en D 'Ja', of als ... zijn.
Regel 7 is dus niet waar als A of B 'Nee' of <leeg> zijn, en, als C of D 'Nee' of <leeg> zijn, of als ... zijn.
Deze inrichting is niet per definitie fout, want het heeft het gewenste resultaat, maar zoals te zien bij 'Goed is bijvoorbeeld' zou deze inrichting veel meer beheerwerk kosten.
Kenmerken in meerdere fasen
Eén kenmerk kan in meerdere fasen opgenomen worden, maar omdat op beide kenmerkinstanties regelacties toegepast kunnen worden is de kans aanwezig dat hier conflicterende situaties bij ontstaan. Bijvoorbeeld wanneer een kenmerk in de ene fase getoond wordt, terwijl het in de andere fase verborgen wordt.
Een regel baseren op een kenmerk uit een andere fase
Een regel kan voor de voorwaarden en regelacties enkel kenmerken uit zijn eigen fase gebruiken, dus om dit te realiseren moet het kenmerk nogmaals opgenomen worden in de andere fase.
- Het kenmerk moet ingesteld worden op 'systeemkenmerk', zodat voor de gebruiker het zaakdossier niet met een dubbel kenmerk vervuild is
- Het kenmerk moet bovenaan de fase geplaatst worden, zodat het niet (per ongeluk) beïnvloed kan worden door de regelactie 'Verberg kenmerkgroep'
Goed is bijvoorbeeld:
FASE 1 Groep X - Kenmerk A: Enkelvoudige keuze (ja/nee) FASE 2 Groep Y - Kenmerk A: Enkelvoudige keuze (ja/nee) *systeemkenmerk - Kenmerk B: Enkelvoudige keuze (ja/nee) Groep Z - Kenmerk C: Tekstveld Regel 1: Als A == 'Ja', dan toon B, anders verberg B Regel 2: Als B == 'Ja', dan toon Z, anders verberg Z
Het kenmerk is ingesteld als systeemkenmerk. De gebruiker zal dus geen last hebben van deze extra kenmerkinstantie.
Het kenmerk staat bovenaan Fase 2. Het kenmerk kan daardoor niet verborgen worden wanneer onderliggende kenmerkgroepen verborgen worden.
Fout is bijvoorbeeld:
FASE 1 Groep X - Kenmerk A: Enkelvoudige keuze (ja/nee) FASE 2 Groep Y - Kenmerk B: Enkelvoudige keuze (ja/nee) Groep Z - Kenmerk C: Tekstveld - Kenmerk A: Enkelvoudige keuze (ja/nee) Regel 1: Als A == 'Ja', dan toon B, anders verberg B Regel 2: Als B == 'Ja', dan verberg Z
Het kenmerk is niet ingesteld als systeemkenmerk. De gebruiker zal dus verward worden door deze extra kenmerkinstantie waar niks mee hoeft te gebeuren.
Het kenmerk staat onderaan Fase 2. Wanneer kenmerk B nu met 'Ja' wordt ingevuld zal Groep Z verborgen worden, waardoor A verborgen wordt, waardoor A leeg gemaakt wordt, waardoor Regel 1 niet meer waar is, waardoor kenmerk B verborgen wordt, waardoor kenmerk B leeg gemaakt wordt, waardoor regel 2 niet meer waar is, waardoor Groep Z weer zichtbaar wordt.
Een kenmerk in meerdere fasen tonen
Wanneer het gewenst is dat een kenmerk in twee fasen getoond wordt is het verstandig om ervoor te zorgen dat beide kenmerkinstanties in dezelfde situatie door dezelfde regelacties beïnvloed worden.
Goed is bijvoorbeeld:
FASE 1 Groep X - Kenmerk A: Enkelvoudige keuze (ja/nee) - Kenmerk B: Tekstveld Regel 1: Als A == 'Ja', dan toon B, anders verberg B FASE 2 Groep Y - Kenmerk A: Enkelvoudige keuze (ja/nee) *systeemkenmerk - Kenmerk B: Tekstveld Regel 2: Als A == 'Ja', dan toon B, anders verberg B
Beide kenmerkinstanties van B worden getoond of verborgen in dezelfde situaties.
Fout is bijvoorbeeld:
FASE 1 Groep X - Kenmerk A: Enkelvoudige keuze (ja/nee) - Kenmerk B: Tekstveld Regel 1: Als A == 'Ja', dan toon B, anders verberg B FASE 2 Groep Y - Kenmerk C: Enkelvoudige keuze (ja/nee) - Kenmerk B: Tekstveld Regel 2: Als C == 'Ja', dan toon B, anders verberg B
Wanneer kenmerk A 'Ja' is en kenmerk C 'Nee' is zal de kenmerkinstantie in Fase 1 getoond worden, terwijl de kenmerkinstantie in Fase 2 verborgen wordt. Dit is een conflicterende situatie die ongewenste resultaten tot gevolg kan hebben.
